Τί είναι ένα Ζέπελιν; Το Ζέπελιν είναι ένα αεροσκάφος που εφευρέθηκε από τον Ferdinand Graf von Zeppelin το 1900 στη Γερμανία.  H ιστορία ξεκίνησε τρία χρόνια πριν από την πρώτη πτήση των Αδελφών Ράιτ στην Αμερική (1903).

Διαφορετικό από τα αεροπλάνα, ένα Ζέπελιν έχει μέσα του ένα αέριο σαν ήλιο ή υδρογόνο. Για αυτό το Ζέπελιν είναι πιο ελαφρύ από τον αέρα που εκτοπίζει και μπορεί να ανεβεί χωρίς βοήθεια μηχανών.  Τότε ξεκίνησε η μεγάλη εποχή των Ζέπελιν. Αυτή η εποχή τελείωσε ξαφνικά με το ατύχημα του Ζέπελιν LZ 129 Hindenburg 1937 στο Lakehurst, ΗΠΑ.

Μόνο σήμερα άρχισαν να φτιάχνουν Ζέπελιν πάλι στη Γερμανία. Ακριβώς εκεί που τα είχαν φτιάξει τότε: Στο Friedrichshafen, στη Λίμνη Κωνσταντίας. Εμένα είχαν αρχίσει να με ενδιαφέρουν τα Ζέπελιν πριν από πολλά χρόνια.  Στη βιβλιοθήκη μου στοιβάζονται τα βιβλία για το Ζέπελιν και φυσικά ήθελα να κάνω μια πτήση με αυτό.

Έπρεπε να γίνω 40 χρονών για να γίνει πραγματικότητα αυτό το όνειρο. Οι φίλοι μου μου έκαναν το πιο υπέροχο δώρο που υπάρχει: μια πτήση με το καινούργιο Zeppelin NT.

Και έτσι πήγαμε. Η φίλη μου και εγώ πήραμε το τρένο για Γερμανία. Η πρώτη μας στάση ήταν στο Landsberg am Lech, μια πόλη στη νότια Γερμανία. Περπατήσαμε στο παλιό κέντρο της πόλης κοντά στον ποταμό Lech. Εκεί στο κέντρο ο ποταμός πέφτει πάνω από μεγάλες σκάλες.

Τί όμορφη ημέρα ήταν! Σε αυτές τις πρώτες καλές ημέρες όλοι ήτανε έξω για καφέ, ποδηλασία και μάλιστα για κολύμπι στην πισίνα. Από εκεί συνεχίσαμε το ταξίδι μας με το τρένο για το Friedrichshafen. Το ταξίδι μας μας οδήγησε πρώτα στο Ulm και στο Augsburg, όπου αλλάξαμε τρένο. Τελικά φτάσαμε στο Friedrichshafen. Ο σταθμός βρίσκεται κοντά  στην όχθη της Λίμνης Κωνσταντίας. Μια υπέροχη παραλία μας περίμενε εκεί. Μια παραλία με γοητεία από παλιά. Γεμάτη με άτομα. Όλοι ήταν έξω. Όλοι χάρηκαν  για τον καλό καιρό και την υπέροχη θέα.

Χαρήκαμε με την καλή υποδοχή στο Friedrichshafen. Αφήσαμε της βαλίτσες μας στο ξενοδοχείο και βγήκαμε έξω για να εξερευνήσουμε την πόλη. Το Friedrichshafen δεν είναι η πιο μεγάλη πόλη και για αυτόν τον λόγο μπορείς να την εξερευνήσεις εύκολα με τα πόδια. Στο λιμάνι βρίσκεται το ζωντανό κέντρο της πόλης. Εκεί αράζουν τα πλοία και έχει ένα συνεχές πήγαινε-έλα. Στο λιμάνι έχει και έναν πύργο. Φυσικά ανεβήκαμε αμέσως για να έχουμε μια καταπληκτική θέα της πόλης και της λίμνης και, εάν είσαι τυχερός, θα δεις το Ζέπελιν. Το αεροδρόμιο από όπου απογειώνεται δεν είναι μακριά.

Σιγά σιγά αρχίσαμε να πεινάμε και ψάξαμε για ένα καλό εστιατόριο. Αν και ήταν πολύ ζωντανά και ελκυστικά στην παραλία αποφασίσαμε να πάμε στο εστιατόριο στο μουσείο του Ζέπελιν. Βρίσκεται στον παλιό σιδηροδρομικό σταθμό στο λιμάνι. Το κτήριο φτιάχθηκε το 1850 από τον αρχιτέκτονα Karl Hagenmayer σε ρυθμό Bauhaus. Μέσα το εστιατόριο είναι στολισμένο με θέμα το Ζέπελιν. Έχει και ταράτσα με θέα στην λίμνη. Αυτό ήταν η καλύτερη προετοιμασία για την επόμενη ημέρα: η μέρα της πτήσης μας.

Η πτήση με το Ζέπελιν

Την επόμενη μέρα ξεκινήσαμε με το ταξί προς το αεροδρόμιο. Εκεί έχει και το Ζέπελιν το υπόστεγό του. Δίπλα στο υπόστεγο βρίσκεται το κέντρο επισκεπτών. Στο κέντρο επισκεπτών παίρνεις τα εισιτήρια για την πτήση σου και πρέπει να κάνεις εκπαίδευση για να μάθεις πως θα είναι η πτήση και πως ανεβαίνεις στο Ζέπελιν. Πρέπει να το καταλάβεις: Το Ζέπελιν είναι σχεδόν ελαφρύτερο από τον αέρα που εκτοπίζει. Είναι γύρω στα 400 κιλά και χωράνε δώδεκα επιβάτες και δυο πλήρωμα. Σε περίπτωση που όλοι οι επιβάτες  θα έβγαιναν ταυτόχρονα από το Ζέπελιν, θα είχε αμέσως θετική άνωση και θα πέταγε ανεξέλεγκτο. Για αυτό θέλει μια ειδική διαδικασία επιβίβασης: ένας μπαίνει και ένας βγαίνει εναλλάξ.

Ήρθε η ώρα μας… μάς οδήγησαν έξω, μπροστά στο υπόστεγο. Εκεί περιμέναμε το Ζέπελιν. Ξαφνικά το είδαμε στον ουρανό. Πρώτα ακόμα μακριά, αλλά πλησίασε γρήγορα. Όλα έγιναν πολύ γρήγορα και βρεθήκαμε μπροστά του. Η στιγμή που περίμενα για χρόνια, τελικά έγινε πραγματικότητα.

Γρήγορα ανεβαίναμε ένας ένας ενώ κατέβαιναν οι προηγούμενοι επιβάτες εναλλάξ. Στο βαγόνι χωρέσαμε εύκολα. Το βαγόνι έχει σε όλες τις πλευρές μεγάλα παράθυρα. Ο καθένας είχε την καλύτερη θέα. Πίσω στο βαγόνι βρίσκεται η τουαλέτα και μπροστά το πιλοτήριο. Ανάμεσα στους επιβάτες και στο πιλοτήριο δεν υπάρχει καμία πόρτα. Μπορέσαμε να δούμε τον πιλότο  στη δουλειά του.

Αφού όλοι κάθισαν,  απογειώθηκε το Ζέπελιν πολύ γρήγορα. Με την πλώρη σηκωμένη ψηλά πέταξε προς τον ουρανό. Κερδίσαμε ύψος και σύντομα βρεθήκαμε πάνω από το αεροδρόμιο. Το Ζέπελιν σταμάτησε την ανάβασή του και πετούσε ήσυχα. Έξω από τα μεγάλα παράθυρα είχαμε την καλύτερη θέα. Πετούσαμε κατά μήκος της όχθης της Λίμνης Κωνσταντίας.

Δεν ξέρω πως να το πω. Πόσο όμορφο! Πόσο υπέροχο! Ένα όνειρο είχε γίνει πραγματικότητα. Εκεί πάνω στον ουρανό νιώθεις ελεύθερος και μακριά από όλα. Το αεροσκάφος  πετάει τόσο ήσυχα με τόση ασφάλεια. Κανένας δεν φοβήθηκε. Όλοι είμαστε χαρούμενοι εκεί πάνω.

Η πτήση μας μας οδήγησε σε ένα κύκλο πάνω από την λίμνη. Περάσαμε το όμορφο νησάκι “Mainau”.

Σιγά σιγά γυρίσαμε στο Friedrichshafen. Περάσαμε την πόλη ξανά και όπως στην απογείωση κατεβήκαμε πολύ γρήγορα. Και εν ριπή οφθαλμού είχαμε τελειώσει την πτήση μας.

---

Ενθουσιασμένος με το Ζέπελιν για πολλά χρόνια, ο Χάνες έκανε την πρώτη του πτήση το Μάιο 2015. Δείτε περισσότερες φωτογραφίες από τη πτήση και Friedrichshafen στο άλμπουμ.

Tags: Airship, Germany, Zeppelin, γερμανία, ζέπελιν, Λίμνη Κωνσταντίας, Φρίντριχσχαφεν